کد مطلب:31812 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:32

گنجینه پرسمان » اعتقادات

اطلاعاتي درباره خداوند دراختيارم بگذاريد .

خداوند تبارك و تعالي وجود مجرد ومحض است لذا,حس بدو نمي رسد , از اين رو شناخت حس ظاهري به خداي عزوجل ناممكن است . لكن خداوند مي تواند متعلق اداراك عقلي وقلبي واقع شود ومخلوق مي تواند به اندازه سعه وجودي وكشش و ظرافت خود نسبت به خداوند واو صاف ذات مقدس او , بطور نسبي علم ومعرفت پيداكند . توجه به اين نكته ضروري است كه ادارك قلبي از خداوند تبارك وتعالي بسيار عميق تر وفروزانتز است واثرات ارزنده آن درروح و جان انسان مويد اين حقيقت زيباست قرآن بهترين راه عملي را براي شناخت خداوند فرا روي بشر نهاده است وبراي نيل به اين هدف متعالي او را به سير در ( افاق وانفس ) فرا مي خواند :(( سنريهم آياتنا في الافاق و في انفسهم حتي يتبين لهم انه الحق ))(1) /مانشانه ها وآيات خود را در همه پديده هاي آفرينش ودر جانهايشان نشان خواهيم داد تا بدانند جز ذات مقدس پروردگار حقيقتي نيست واو حق است .

سريعترين راه ممكن براي شناخت خداي عزوجل, نگرش عميق در پديده هاي عالم خلقت و جانهاي انسانهاست واين روش در قرآن بر همه روشهاي ديگر برتري دارد . در قرآن حدود 100 آيه درباره آسمانها (( سماوات )) آمده است و بشر را به تفكر ونظاره درآنها فرا مي خواند . حال اگر ما به اين دعوت قرآن پاسخ مثبت دهيم , چه رخ خواهد داد ؟ خواهيم ديد كه :

1.اين آسمانها كه بربالاي سر ما قرار گرفته و برما سابه افكنده اند , با همه بدايعي كه در خلقت آنهاست همه از اموري هستند كه به آفريدگار نياز دارند .

2.آسمانها و همه اجزاء آن از نظر حجم , كوچكي و بزرگي , دوري ونزديكي بسيار متنوع و شگفت آورند . حجم بعضي از آنها ميليونها برابر زمين است وخواص آنها تنها با سال نوري قابل اندازه گيري است . نواحي آسمانها باآن وسعت دهشتانگيز شان همه از يكديگر متاثرند . اين نظام و تشكيلات بديع وبي نظير , تحت قانوني ثابت است. نظامي كه

اگر انسان از هر نقطه عالم به نظاره آن بنشيند , آنرا نظامي دقيقي , عجيب و داراي تحولات و دگرگوني هايي مخصوص به خود كه اصل عالم وتداوم آن براو استواراست خواهد يافت كه سنت الهي به آن ره مي نمايد , سنتي كه شگفتي هايش تمام شدني نيست و پاي فرد به كرانه آن نمي رسد .

3- سنت الهي حاكم برآسمانها وزمين , مويد اين حقيقت نيز هست كه صانع ومدبر هستي , هيچيك از پديده هاي خلقت را به حال خود رها نكرده بلكه از راه نزديك به پديده هاي هستي , بسوي كمال مطلوبشان مداومت مي كند .

(( الذي اعطي كل بشيء خلقه ثم هدي ))

با اين همه آنچه گفته شد دريافت نظري و فكري از حضور خداي تعالي درعالم هستي بود اما براي يافتن و رسيد ن باقلب وعمق دل بايد فصل ديگري در كنار دريافتهاي عقلي گشود وآن تهذيب نفس و صيقلي نمودن آئينه دل از زنگار گناهان و رذائل اخلاقي است كه دراين رابطه شما را به حديث اول از كتاب اربعين حديث حضرت امام ( قدس سره الشريف ) با عنوان جهاد با نفس فرا مي خوانيم .